Er was er eens een trappenhuis….

In een oud huis, zoals dit,  vraag je je wel eens af wat er allemaal gebeurd is in al die jaren. En ik weet het wel, een voorwerp zoals een trap, kan niets vertellen over dat verleden, maar toch vraag ik me wel eens af wat die trap allemaal meegemaakt heeft. Hoeveel mensen hebben er al over die trap gelopen? Een jaar geleden kwam er opeens een mijnheer bij ons de tuin in rijden, die ons vertelde dat hij in ons huis geboren is. En dat er in die tijd twee gezinnen in ons huis woonden die elk hun slaapkamer hadden boven. Dat zal dus een drukte van belang zijn geweest op die trap. Maar het was  ook een drukte ín de trap. Er  woonden niet alleen mensen in het huis, maar ook houtwormen die er voor gezorgd hebben dat een deel van de trap al eens vernieuwd is. Wanneer is dat gebeurd en was dat nog op tijd of is er eerst iemand door de trap gezakt? Zal er ook wel eens iemand van de trap gevallen zijn? En wie hebben er allemaal leren traplopen op onze trap? Ach, je kunt er heel wat bij verzinnen bij zo’n trap. Zo’n mooie houten trap. Vanaf onze eerste kennismaking met het huis waren we al gecharmeerd van de trap, maar niet zo erg van het inmiddels zwaar verkleurde franse behangetje. Dus in een vlaag van enthousiasme heb ik alle losse delen al vrij snel na de start van de verbouwing van de muur getrokken. Tja, maar dan? We durfden beiden niet op een lange ladder op de trap te gaan staan om op z’n minst ook de rest van het behang eraf te halen. Laat staan op diezelfde wiebelige ladder de muur op te knappen en van een nieuw behang en/of verfje te voorzien. Dus zo ging de tijd voorbij en begonnen we er zelfs een klein beetje aan te wennen. Bezoek opperde steevast allerlei oplossingen of prees zelfs de restanten van het behang. Maar ondertussen gebeurde er niets. Totdat we afgelopen zondag onze eerste gasten ontvingen en hij ons aanbood het behang te verwijderen. En vervolgens doorpakte en ook de gaten vulde en het hele trapgat voorzag van een strak glasvezelbehangetje. En mij vervolgens uitlegde hoe ik m.b.v. een lange stok met een kwast en een roller de muur kon verven zonder daarvoor een ladder te gebruiken. En zodoende heb ik vandaag het hele trapgat van een verfje voorzien en weten we nu niet wat we zien. We moeten er nog wel een beetje aan wennen hoor. En wat zal de trap er zelf van vinden? Ik denk dat hij kraakt van plezier.