De mirabel valt niet ver van de boom

( titel,met een kleine aanpassing, van Brenda)

Na een week afwezigheid op deze blog-plek, vandaag weer eens een stukje schrijven. Onze eerste gasten in de gite ontvangen en dat was geweldig! Na een half jaar verbouwen heerlijk om te merken dat het resultaat er mag zijn en in de praktijk goed werkt en gewaardeerd wordt. Nadat deze gasten vertrokken waren nog 3 dagen van mijn zus en zwager kunnen genieten die op de fiets(!) helemaal naar ons toe waren gekomen. Fijn om ook met hen een paar gezellige dagen te hebben. En daarna………..was het bij mij opeens helemaal op! Dus een paar dagen héél veel geslapen en ontzettend lui geweest. Daarna in het weekend weer eens lekker samen rommelmarkten bezocht en van de omgeving genoten. En nu ben ik er weer helemaal. Dus gisteren en vandaag druk bezig geweest om van de duizenden mirabellen uit onze tuin jam te maken. Vanavond samen de keuken ingedoken en gezellig samen weer 8 potten gevuld. De oogst dit jaar is echt enorm, dus er is eigenlijk geen beginnen aan. Terwijl je aan het rapen en plukken bent,vallen er onafgebroken weer nieuwe naast je op de grond. We durven bijna de tuin niet meer in, want je wordt moedeloos van de aanblik. We kunnen nooit eten weggooien en vinden het dus érg moeilijk om ze daar te laten wegrotten. Frank heeft vandaag een advertentie gezet waarin hij ze gratis aanbiedt, als mensen ze tenminste wel zelf willen komen rapen en plukken. Morgen komen gelukkig de eerste mensen al. En ik ga toch maar weer verder met jam maken. Een boerinnetje heeft het altijd druk!

Plaats een reactie