Vanmiddag weer op stap geweest om hout te kopen voor de kachel. De vorige partij bestond vooral uit aanmaakhoutjes en schors. Ook zinvol en zelfs voor de berg schors hebben we een goede bestemming gevonden. Dat schors bedekt nu de grond rondom de zonnepanelen die in de tuin liggen, zodat we daar hopelijk geen last meer hebben van schaduwgevend onkruid. Dus indirect krijgen we daar ook weer warmte van, in de vorm van energie voor de electrische vloerverwarming. Maar goed, er moest dus nog wel écht stoer hout gevonden worden en Frank werd al een beetje bang dat we te laat zouden zijn. Maar gelukkig vonden we vandaag iemand die mooi droog eikenhout te koop aanbood en daar konden we vanmiddag terecht om het op te halen. De dame gaf met een spuitbus knaloranje verf aan wat de hoeveelheid was waar we naar gevraagd hadden en ging vervolgens met haar handen over elkaar staan kijken hoe wij zowel het karretje als ook de auto vol gingen laden. Als een goed geoliede machine hadden we dat zo voor elkaar. “Nou, dat is dan 120€“, zei de vrouw. “Betaal jij?”, zei Frank tegen mij. “Uh, nee……., mijn portemonee ligt nog thuis op tafel”. Oei, daar kwam de eerder zo geoliede machine toch krakend en piepend tot stilstand. Want ook Frank had geen geld bij zich. “Tja, wat nu?” vroegen wij lichtelijk blozend aan de vrouw. Ze was wel bereid om met een van ons naar het dorp verderop te rijden, zodat we daar geld bij de bank konden halen. Frank had gelukkig wel zijn bankkaart bij zich. Ik werd als de gelukkige aangewezen om bij de vrouw in de auto te stappen en gezellig pratend (goed voor mijn frans!) heeft ze mij naar het dorp gereden. Na een half uur was alles geregeld en konden we met onze zwaarbeladen auto en aanhanger naar huis. Van dit hout hebben we het vandaag al warm gekregen!
