Wat gaat ons leven op het franse platteland toch heerlijk traag. En dat we dat heerlijk vinden is maar goed ook, want het gaat soms gewoon niet anders. Zo kan een ritje terug naar huis, na het doen van de boodschappen, opeens aanmerkelijk langer duren, omdat er een wegvullende maaimachine voor je rijdt. Geen denken aan dat je daar voorbij kunt, dus lekker genieten van het uitzicht is dan de beste oplossing en stoppen om een fotootje te maken van een tuin waar het hele grasveld vol staat met cyclaampjes. Je kunt er trouwens beter achter rijden, dan dat dit monster je tegemoet komt, zag ik een paar keer aan de in de berm gefrommelde auto’s met wat angstig kijkende bestuurders. Want er rijdt meestal wel een auto vooruit met een zwaailicht op z’n dak, maar ja er is niet altijd een uitwijkplek om even te gaan staan. En gezien het feit dat er nu overal tegelijk gewerkt moet worden met deze machines, is het wel duidelijk dat de chauffeur niet echt op je wil wachten. Want óns leven op het franse platteland mag dan langzaam gaan, de boeren werken zich een slag in de rondte. We krijgen er met de dag meer bewondering voor.
