Net weer thuis van een zware avond op de sportschool. Alweer de vierde avond deze week. Veel tekst zal er vanavond dus niet uit mijn vingers komen. Niet alleen is het fysiek zwaar om na een maand vakantie weer te starten, maar sporten hier is voor mij ook hersengymnastiek. Ik ben deze week gestart met een paar nieuwe lessen en daar hoort weer een geheel nieuw vakjargon bij. Dus moet ik als reactie op allerlei geschreeuwde commando’s eerst nadenken wát er gezegd wordt in het frans, vervolgens de vertaalslag maken, dan kijken naar mijn medesporters of mijn vertaling klopt, om dan tot slot de gewenste actie uit te voeren. Je snapt het……ik dreig er daardoor steeds achteraan te sukkelen. Dat wil ik niet laten gebeuren, waardoor ik extra hard moet werken om alles bij te benen. Mijn talenknobbel groeit harder dan mijn spiermassa, maar mijn lachspieren nemen inmiddels ongekende vormen aan. Lijkt me toch de beste oplossing!
