Vanochtend wat gerommeld in de tuin. De lavendel gesnoeid, de frambozenstruiken wat ondersteuning gegeven, hier en daar wat onkruid gewied en een herfstwandeling gemaakt door ons eigen “bos”. Dat klinkt groter dan het is, maar wel wat echte herfstdingetjes verzameld voor in de kamer.
Als kind maakte ik elk jaar een herfststukje wat mee naar school ging. In een lege schoenendoos een laag mos en daarop paddestoelen, eikels, kastanjes en mooie gekleurde bladeren. Volgens mij deed iedereen dat, of vergis ik me? Ik kan het nog steeds niet laten om kastanjes en eikels te rapen en in mijn zak te stoppen. Gaat pas over als ik niet meer kan bukken denk ik.
Na een ochtend lekker buiten zijn we gaan lunchen in Condom. Dat was,zoals altijd, heerlijk en gezellig. Komkommersalade, rijkgevulde couscous en chocolademouse toe. Ons hoor je niet klagen!
Vanmiddag eerst nog wat klusjes gedaan in huis en daarna om 4 uur nog even naar de stad om een schep te halen en wat struikjes voor in de tuin. Al op de heenweg kwam ik in een gigantische file terecht. De weg had meer iets weg van een parkeerplaats, want er zat op sommige momenten totaal geen beweging meer in. Tjonge, wat had ik te doen met al die mensen die hier dagelijks in vast zitten en weer realiseerde ik me hoe ontzettend gelukkig we zijn met de plek waar we wonen en het leven wat we lijden. Ik heb uiteindelijk mijn doel wel bereikt en een mooie schep en nog mooiere struikjes gekocht. Over de terugweg heb ik ook weer ontzettend lang gedaan, maar werd vlak bij huis verwend met een prachtige zonsondergang. Het leven is goed ver weg van de stad!
