Ik kan het zelf bijna niet geloven, maar dit is toch echt mijn 100-ste blog! Op 15 februari schreef ik mijn eerste paar regels en daarna is het een vrijwel dagelijkse routine geworden om iets te schrijven. Ik ervaar het (bijna) altijd als een moment van ontspanning om ‘s avonds even te gaan zitten met mijn computer op schoot en een kop thee binnen handbereik. Een mooie afsluiting van weer een dag bouwen aan ons nieuwe leven hier in Frankrijk. Naast de ontspanning is het voor ons een dagboek aan het worden waar we nu, maar zeker ook later, nog eens dingen in terug kunnen lezen en kijken. Nu ben ik soms al verbaasd en blij verrast als ik zie hoe snel de dingen hier in huis veranderen, terwijl ik soms op het moment zelf denkt dat het niet opschiet. Dat werkt heel stimulerend. Dat geldt ook voor jullie commentaar. Elke dag weer leuk om jullie enthousiaste reacties te lezen. Wij gaan voorlopig nog wel even door met klussen en genieten van ons leven in Frankrijk, dus ik blog nog wel een tijdje door. Óp naar de volgende 100, zeg ik dus! En leuk als jij erbij blijft.
Niu…ik vind ze ook geweldig om te lezen. Dus ga zo door!!
Doe ik met veel plezier.