Vandaag “nieuwe” schoenen gekocht. Ik kwam deze klompen tegen bij de kringloop en kon de verleiding niet weerstaan. De leren banden die over de wreef gaan, zijn prachtig bewerkt. Inmiddels is het leer wat hard geworden, maar met de juiste behandeling met leervet wordt dat wel weer soepel. Het houtsnijwerk bovenop en de rode kleur vind ik mooi en met een lakje weer als nieuw. De sierlijke belijning en de geïntegreerde hak getuigen van vakmanschap. Maar misschien is de onderkant nog wel het mooist met zijn uit stevig rubber gemaakte profielzool die uitglijden voorkomt en die het lopen haast geruisloos maakt. Hier zal een doorgewinterde boerin vast heel veel gelukkige maar hardwerkende uren op hebben gelopen.
Bij mij zal dat lopen niet gaan lukken. Allereerst bestaat ons boerenleven slechts uit het enigszins in leven houden van de tuin, waar, door alle hobbels en kuilen, absoluut niet op klompen te lopen valt als je dat niet gewend bent. Verder heb ik achteraan gestaan bij het uitdelen van de voeten, dus die zijn niet zo gewillig te vormen in deze harde, nét iets te kleine klompen.
Maar blij ben ik er wel mee en de gasten van onze gîte waarschijnlijk ook, die onze boeren simpele inrichting zo waarderen. Ik zie ze al staan naast de deur van de keuken. Als schoenen zijn ze nu met pensioen, maar bij ons beginnen ze een nieuw geliefkoosd leven.
