Gisteren onze leuke mintgroene Fiat 500 verkocht. Na bijna twee jaar toch besloten dat zo’n mooie auto niet bij ons past. We durfden hem bijna niet te gebruiken, uit angst om hem te beschadigen. Dus bij slecht weer bleef hij binnen, bij bezoekjes aan de supermarkt met levensgevaarlijke winkelkarretjes op de parkeerplaats, bleef hij thuis, naar de bouwmarkt was helemaal uit den boze en dus alleen geschikt voor een zomers toertje met een picknickmandje achterin…….en tja, dat doen we nooit! Kortom: het was een droom om zo’n leuk wagentje te hebben, maar in wakkere toestand toch een stuk minder geschikt voor ons. Gisteren aan een zeer knappe jongedame uit Biaritz verkocht en aan haar fonkelende ogen te zien, was ze er verschrikkelijk blij mee. En dat deed ons toch echt goed. Want we hielden wel een beetje van ons kleine opdondertje. En nu? Op zoek naar een andere auto. Een eend zou wat mij betreft een goede keuze zijn, want franser en comfortabeler kan toch bijna niet? Ik geloof dat Frank er al dik 25 “versleten” heeft en hij kent elke onderdeel op zijn duimpje. Wat ook betekent dat hij alle zwakke plekken direct herkent. Dus een gemakkelijke zoektocht naar een mooi exemplaar,voor de juiste prijs, zal niet eenvoudig zijn. En misschien wordt het wel heel iets anders. Kortom: we kunnen weer lekker struinen naar een “nieuwe” auto. Ook leuk!
