De gasten die deze morgen vertrokken, waren wel érg enthousiast. Naast de gebruikelijke complimenten over de inrichting van de gîte en het comfort van de bedden, alsook de rust en het geweldige uitzicht, waren deze gasten ook erg verrukt over de twee kruiwagens die, gevuld met houten stammetjes, in de tuin staan. Ik zag aan het gezicht van Frank dat hij niet direct begreep wat ze bedoelden. Maar ze wezen ter verduidelijking naar de twee kruiwagens die hij gisteren vergeten was binnen te zetten. Ze hadden overdag in de zon gestaan om het hout te laten drogen en de bedoeling was om ze aan het einde van de middag weer binnen in de stal te zetten. Maar helaas vergeten te doen.
Wat voor ons lelijke, maar ó zo practische kruiwagens zijn, waren voor deze mensen prachtige attributen, behorend bij het echte leven op het platteland. Deze mensen zweefden op een roze wolk door onze tuin.
Ik moest denken aan een ervaring uit een ver verleden. Zo’n 25 jaar geleden deed ik ergens een workshop. Na een oergezellige en bijzonder sfeervolle dag knutselen, omringd door veel kakelende dames, was het tijd om de gebruikte materialen af te rekenen. Daarnaast kon je ook allerlei interieur decoraties en asseccoires kopen, die al de hele dag op de werktafels hadden gestaan. Mijn medecurcisten kochten, tot mijn grote verbazing, bijna alles wat er stond. En daarmee verlieten ze in een opperbeste stemming, bijna dronken van geluk het pand, met de gedachte dat ze thuis, d.m.v. deze voorwerpen dat geluksgevoel en de sfeer van deze dag nog steeds vast zouden kunnen houden. Naar mijn idee kochten ze alleen maar gebakken lucht en was er slechts één persoon die er na die dag een heel fijn gevoel aan overhield.
Zo dronken van geluk, als de curcisten die dag, leken deze twee gasten vanmorgen ook wel. Misschien hadden we ze wel een kruiwagen kunnen verkopen? Of was er misschien iets in de inrichting van de gîte wat ze zouden willen kopen? Of wellicht een foto van het uitzicht? Of een geluidsopname van de absolute stilte die hier heerst? Helaas, we zijn er niet voor in de wieg gelegd. We konden van harte met ze meegenieten omdat we ze naar eer en geweten geen gebakken lucht hadden verkocht.
Nog een gebakken vis, en het feest is compleet!