Afgelopen zomer kwamen er vrienden langs met een cadeau. Met een brede grijns overhandigden ze mij het pak, waarin een werkelijk foeilelijk wandbord bleek te zitten. Bij het cadeau zat een opdracht, zo vertelden ze. Ik moest het bord zelf verfraaien, maar ik mocht het ook direct weggooien als ik er niets in zag.
Ik moet bekennen dat ik niet direct enthousiast was, maar dat ik de uitdaging toch verkoos boven zomaar weggooien. Ik heb het bord in mijn hobbykamer opgehangen en het trok toch iedere keer als ik passeerde mijn aandacht.
Na verloop van tijd eens flink schoongemaakt en besloten dat het hier een scène uit de drie musketiers betreft. Stoere mannen, ferme knapen die het ruige leven leefde. Ontspanning deden ze met vrouwen en drank volgens het verhaal en ook in dit tafereel is dat te zien. Op z’n zachtst gezegd niet helemaal mijn ding. Het werd de hoogste tijd voor verandering.
Vandaag heb ik de laatste hand gelegd aan mijn vernieuwde versie. De mannen gaan nu naar de handwerkclub, waar zij onder de bezielende leiding van juffrouw Jannie de mooiste dingen maken. “Les trois mousquetaires se détendent”. Ik ben tevreden en blij dat er weer een klusje uit mijn hobbykamer klaar en verdwenen is. Nog 100 te gaan…..
Hahaha…geweldig!!! Hoe kom je erbij?
Top hoor!!
Zo, ik ben begonnen met lezen en nu bij. De eerste dagen van het jaar waren een beetje chaotisch. Dat bordje heb je een prachtige crea-opknapbeurt gegeven. Ga zo door!
Deze heb ik al zeker 10 keer opnieuw gelezen (ja, nu ken ik hem al uit mijn hoofd)! Verdient echt een prijs! Zowel de blog als het kunstwerkje.