Ferme jongen, stoere knaap

De afgelopen jaren tijdens onze huizenjacht tientallen huizen van binnen en van buiten bekeken. Met bijna evenzoveel makelaars. Meestal was dat erg leuk, in ieder geval voor ons. We kijken er met veel plezier op terug. Voor een aantal makelaars waren wij wellicht op z’n minst ‘anders’. Want als je als makelaar vraagt : “En wat voor huis zoekt u?” en je krijgt dan als antwoord : “Ja, dat weten wij eigenlijk zelf niet”, tja, wat moet je daar dan mee. Natuurlijk wisten we wel een beetje waar we naar op zoek waren. We zochten binnen een bepaald gebied en hadden een budget. Daarnaast moest het huis nog niet “opgeknapt” zijn door iemand anders. Voldoende ruimte in en om het huis was ook een voorwaarde. En tot slot moest de hoeveelheid werk wel te overzien zijn en uit te voeren door onze 4 handen. Maar het allerbelangrijkste, vertelden we de makelaars, was voor ons wel dat het huis goed moest voelen. Oei, dat vonden ze geloof ik wel érg zweverig klinken. Wel een beetje begrijpelijk natuurlijk.

Met al deze informatie gingen we vervolgens op stap. De meest uiteenlopende panden hebben we bekeken. Van ronduit troosteloos tot zéér tot de verbeelding sprekend. En soms voelde het goed, maar soms ook zeer ongemakkelijk. We gebruikten onze ogen, oren, handen en zeker ook onze neus.Want veel huizen die we bekeken hebben hadden in meer of mindere mate een vochtprobleem. Dat is niet zo verwonderlijk, gezien het feit dat hier rechtstreeks op de klei gebouwd wordt. En zo kan het vocht uit de grond gemakkelijk in de vloeren en muren trekken. Bij sommige huizen was het probleem echt groot. Ik begon dan vaak al op de drempel te hoesten van de slechte lucht, waardoor zo’n huis direct van ons lijstje geschrapt werd.

Bij ons huis was er ook hier en daar wel vocht in de muren zichtbaar, maar het viel erg mee,zeker gezien het feit dat het huis al 7 jaar onbewoond was. Maar toch heeft het vanaf het begin onze volle aandacht gehad om het vocht zoveel mogelijk uit het huis te weren. We hebben de vloeren beneden bijna 50 centimeter diep uitgegraven en opnieuw gevuld met een beter ademende laag. En we hebben veel muren al ontdaan van hun verstikkende cementlaag en vervangen door een meer open laag kalk-zand, waar het vocht gemakkelijker door afgevoerd wordt. En vanaf vorige week is Frank ongelooflijk druk bezig met het aanleggen van een drainagesysteem aan de buitenkant van het huis. Waardoor het regen-en grondwater afgevoerd wordt voor het onder het huis terecht kan komen. Dat is tenminste de bedoeling. En ach, de buizen lagen al op de zolder van de stal, het weer is prachtig, het is fijn om je eigen sportschool aan huis te hebben én je bent een jongen uit de Pays-Bas waar vechten tegen het water een tweede natuur is. Dus wat doe je dan? Juist, graven. En ik kijk met ontzag toe.