Lang verwacht, stil gezwegen, nooit gedacht, toch gekregen

Vandaag de dag blauwbekkend begonnen op twee rommelmarkten. Gelukkig voor de deelnemers wel droog, maar verder ongezellig grijs en koud. Sneu! Wij waren er in ieder geval zo klaar mee. Lekker naar huis en eerst maar eens een grote pan soep gemaakt om weer warm te worden. Opgegeten in de nieuwe keuken en dat beviel prima. Een beetje op vakantie in ons eigen huis. Daarna weer hard aan het werk. Frank dook de nieuw te maken badkamer weer in, waar hij wederom een stukje verder is gekomen, o.a. met het frame voor de tussenwand. De wand waar de toegangsdeur voor de badkamer in komt. En daarnaast een groot raam. Hij heeft ook nog een deel van de waterleiding aangelegd en mij tussendoor geholpen om wat dingen op te hangen in de keuken. Boren  is niet echt mijn ding, dus altijd blij met zijn hulp. Ik heb me bezig gehouden met de slaapkamer. Eerst alle spullen eruit om de vloer een vertroetelbeurt te geven en daarna eindelijk de bedden kunnen plaatsen. Het heeft nogal wat voeten  in de aarde gehad de aanschaf van de lattenbodems.   In maart een bestelling online gedaan voor twee stuks, bij een bedrijf in Italië. Begin april een mededeling dat de bestelling zoekgeraakt was. Ja, en…….. Twee weken daarna de aflevering, maar helaas was één van de twee zeer zwaar beschadigd. Volkomen verbogen bij het transport door een slechte behandeling in combinatie met een zéér minimale verpakking. Contact opgenomen met de leverancier, maar die reageerde niet. Vriendjes in Italië vriendelijk contact met ze op laten nemen, maar dat mocht ook niet baten. Uiteindelijk 3 weken geleden na moeizaam communiceren de mededeling dat ze een nieuwe op gingen sturen. En die kwam afgelopen woensdag opeens aan. Gelukkig waren we op tijd met bestellen en kon ik dus vandaag eindelijk het bed in elkaar zetten en de nieuwe matrassen uitpakken en plaatsen. Het ziet er goed uit en weer wat belangrijke stappen in de goede richting. Morgen de dag eerst beginnen bij de franse les en dan ‘s middags weer de handen uit de mouwen. En nu rollen we moe maar voldaan ons bedje in. Tot morgen.

Plaats een reactie