Omdat we bezig zijn om van een deel van ons huis een gite te maken, moeten alle spullen die we daar zelf in hadden geplaatst, nu een plek in ons woongedeelte krijgen. Zo moet de vriezer, die in de toekomstige keuken van de gite staat, verhuizen naar onze eigen bijkeuken. Een mooi moment om eerst de vloer in de bijkeuken te betegelen.
Toen we ons huis kochten lagen er in de woonkamer en de keuken hele kleine tegeltjes op de vloer. Omdat we de hele vloer eruit gesloopt hebben, gingen ook die tegeltjes eruit. Frank houdt er niet van om dingen die nog goed zijn zomaar kapot te maken en weg te gooien, dus hij heeft alle tegeltjes stuk voor stuk verwijderd en er zelfs voor gezorgd dat ze ontdaan van hun oude voegen keurig in doosjes terecht kwamen. Je weet immers maar nooit wat je er later nog mee kunt doen. En ja hoor, wie wat bewaart heeft wat, want nu kwamen ze heel goed van pas om de bijkeuken mee te betegelen.
Vooraf dacht ik dat wordt een dagje verstand op nul, want 1190 tegeltjes stuk voor stuk neerleggen kan behoorlijk saai zijn. Maar dat viel reuze mee. Het deed me terugdenken aan alle spelletjes memory die we vroeger thuis speelden. De kaartjes keurig in strakke rijtjes neerleggen vond ik altijd leuk om te doen. Veel mooie herinneringen aan samen spelletjes spelen met mijn ouders en mijn zussen kwamen terug. En met op de achtergrond muziek uit mijn jeugd werd het zo weer een fijne middag. Met ook nog eens een prachtig vloertje als resultaat.