We reden achter de makelaar aan voor een bezoek aan het derde huis. Via een bochtige weg, omzoomd door boomgaarden met pruimenbomen, bereikten we het huis. We parkeerden onder een prachtig bloeiende en sterk geurende boom in de tuin. De geur was bijna bedwelmend. Van brood bakken in je huis als er mensen komen kijken hadden we wel eens gehoord, maar een geurkanon in de tuin zetten was voor ons een nieuw truc. We zagen direct dat de hele tuin vol stond met prachtige grote bomen in diverse soorten. Aan de voorkant van het huis bloeide een grote oude blauwe regen en diverse rozenstruiken. Terwijl we in de tuin een beetje rondkeken, had de makelaar de deur van de serre geopend en gingen we samen met haar naar binnen. In die ruimte bevond zich de keuken, of iets wat daar voor door moest gaan. Eigenlijk meer een showroom voor witgoed, zoals alles strak naast elkaar geplaatst was. En in de hoek zelfs een zitbad. Altijd fijn om tijdens het sudderen ook zelf even te sudderen in bad. Maar het zag er wel allemaal netjes uit. Via een mooie openslaande deur kwamen we in de eetkamer. In die kamer een prachtige rode tegelvloer en een grote echte open haard, waar op de vloer gestookt was. Het rook er heerlijk naar haardvuur. In de kamer stonden hartstikke leuke meubels en een mooie houten inbouwkast in een hoek. En alles even netjes en verzorgd, tot een bosje verse bloemen uit eigen tuin op tafel aan toe. Via een doorgang met een deur, waar de dikte van de tussenmuur direct opviel, kwamen we in de zitkamer. Nee, eigenlijk meer in de bibliotheek. Sfeervol bekleed met hout en vele boekenkasten. Deze kamer had openslaande deuren naar een terrasje aan de voorkant van het huis, waarboven de blauwe regen een natuurlijk dakje vormde. In de hoek van de bibliotheek een leuk klein kacheltje om de sfeer helemaal af te maken. We gingen vervolgens weer terug de eetkamer in waar vandaan we via een paar treetjes omhoog gingen een gang in. De gang was helemaal met bloemetjes behang behangen. Maar dan ook echt hélemaal; de muren, de deuren en het plafond. Franser kan bijna niet! Die deuren voerden ons naar het toilet aan de linkerkant, de deur naar de zolder aan de rechterkant ( die we nu nog even gesloten lieten) en daarnaast de badkamer. Die laatste ruimte was zeer recent helemaal gerenoveerd. Wel wat klein en nergens plek om iets neer te zetten of op te bergen, maar verder prima en heel neutraal betegeld. Daar hebben we wel andere voorbeelden van gezien in diverse huizen! Van mierzoet rose tot psychedelische patronen. Maar hier was niks mis mee. Verder lopend de gang in kwamen we door een slaapkamer heen, die niet afgesloten kon worden maar een deel van de gang was. Beetje vreemd maar niet onoverkomelijk. En vervolgens kwamen we in een hal waar de voordeur was. Een prachtige oude houten voordeur, die eigenlijk uit twee delen bestond en met een leuk raampje erboven. Om bij de voordeur te komen moest je buiten een trapje op, omdat dit hele deel van het huis onderkelderd is. Een kelder waar we erg nieuwsgierig naar waren natuurlijk. Maar eerst nog de twee slaapkamers bekijken die beiden een deur in de hal hadden als toegang. Een piepklein kamertje, met daarin een prachtig houten eenpersoonsbed. En strak ernaast een stoel voor het ziekenbezoek waarschijnlijk. En de andere een joekel van een kamer met daarin een wastafel en twee mooie ramen. En slaapplek voor vijf personen. Gezellig hoor.
We waren klaar met het woongedeelte van het huis en we waren echt onder de indruk. De liefde waarmee dit huis bewoond was was duidelijk te zien en er hing een hele prettige sfeer. Dat is ongrijpbaar en niet meetbaar, maar we voelden het wel.
Morgen neem ik jullie mee naar de kelder, de zolder en de bijgebouwen.
* Een coup de coeur is geen hartslag, maar je zou het wel figuurlijk kunnen zien als een hart dat overslaat, een plotseling ontstaan enthousiasme voor iets of iemand. Een coup de foudre ( letterlijk ‘bliksemslag’) is ‘liefde op het eerste gezicht’.