Dat de herfst steeds dichterbij komt, is nu wel heel duidelijk. Door de aanhoudende droogte van dit jaar vallen de bladeren nu snel. De boeren oogsten alles eerder dan normaal, begreep ik en in de tuin was het al niet veel soeps meer, maar wordt het nu wel érg kaal. De dieren gaan zich ook voorbereiden en het duidelijkst merken we dat op dit moment aan het gedrag van de wantsen. De wat? De wants. Die zijn er in alle soorten en maten. Maar allemaal in platte, min of meer ronde vorm en ze verspreiden allen een vieze geur wanneer ze in het nauw worden gedreven. Vanwege deze geur worden ze in Frankrijk allemaal punaise genoemd. ‘Stinken’ is in het frans puer en nez is ‘neus’ en dus betekent punaise zoiets als ‘uit de neus stinken’. Een punaise, zoals we die in Nederland kennen, verdient zijn naam dus eigenlijk niet, maar een wants wel. Want oei, wat stinken die beesten als je ze pakt of plet. Ze doen dat natuurlijk om zichzelf te beschermen tegen vraat door andere dieren. Alleen de merel schijnt ze te kunnen eten door ze snel door te slikken. Door het gebrek aan vijanden zijn het er veel en ze zijn nu allemaal op zoek naar een plekje om te overwinteren. En laten ze ons huis daar nou heel geschikt voor vinden! Met tientallen tegelijk komen ze de laatste dagen naar binnen. Een open raam beschouwen ze als een regelrechte uitnodiging. En bij een gesloten raam gaan ze tussen het raam en het kozijn in zitten, gezellig met z’n tienen bij voorkeur. Geeft een leuk effect als je het raam open doet; dan buitelen ze lekker met z’n allen naar binnen. Ze kunnen vliegen en maken daarbij een heel hard zoemend geluid. Doen ze graag in de slaapkamer als het licht net uit is. Kortom: we houden niet zo van wantsen in huis. Maar ja, wat dan? Hoe los je dat op? Ze dood maken levert veel stank op het schijnt dat andere wantsen daar juist op af komen. En eigenlijk hoeven ze ook niet dood. We willen ze immers alleen niet in huis. Daarom ga ik nu een paar keer per dag met de stofzuiger langs alle ramen en zuig ze op. De stofzuiger dient alleen als een vangkooi, want even later laat ik ze buiten, een stukje verderop in de tuin weer los. Oké, eerlijkheid gebied me te zeggen dat ik het vorige week een keer zó zat was dat ik de inhoud van de stofzuiger met daarin zeker 50 wantsen geleegd heb in een emmer met water en afwasmiddel. Dode wantsen roken toen heerlijk fris. Sorry, ik ken ook mijn zwakke, niet zo diervriendelijke momenten.
Hallo, Dank. Uit Frankrijk komend hebben we tientallen wantsen een ( onbedoelde ) lift gegeven. Inderdaad: met de stofzuiger er op af!
Vraag: de overblijvers in de caravan: krijgen die nakomertjes, leggen ze eitjes?
We staan open voor tips “ ter behandeling”.
Groet Fam. Blaauw
Hallo familie Blaauw, wat een ellende hè, die wantsen. Ik ben er ook weer dagelijks mee bezig, om ze buitenshuis te houden. Eigenlijk tegen beter weten in. Inmiddels een speciale stofzuiger voor ze gereserveerd, want de lucht gaat niet eens meer uit je stofzuiger. Een kenner ben ik zeker niet, dus ik heb n.a.v. jullie vraag weer eens wat informatie opgezocht. Ik kom niks tegen over eitjes leggen en heb zelf ook niet de ervaring dat ze zich tijdens hun overwintering in huis vermenigvuldigen. Ze gedragen zich netjes en rustig als gast en verdwijnen in het voorjaar weer vanzelf, zonder een spoor achter te laten. Dus eigenlijk is het het beste om ze te negeren….. maar zo verstandig ben ik nog niet. Voor jullie ook veel succes of anders wel berusting gewenst.