Wie A zegt ……….

Na ons tweede bezoek aan het huis wilde de makelaar van ons horen wat we ervan vonden. We zijn heel eerlijk geweest en hebben gezegd dat we wel wat werk zien. Het huis heeft overal zeer gedateerde electrische kacheltjes hangen en dat is een dure en niet efficiënte manier van verwarmen. Dus moeten we een nieuw verwarmingssysteem aan gaan leggen. Ook is een open vuur stoken in de eetkamer wel romantisch, maar niet best voor je gezondheid en levert het veel minder warmte op. Daar moet dus een haard in. De ramen en deuren zijn voor het grootste deel voorzien van los gemonteerde voorzetramen en de staat van sommige ramen en van alle deuren verdient op z’n minst aandacht. De scheuren in de muren van de schuur moeten beter bekeken worden en er moet voor gezorgd worden dat het ontstaan van meer en grotere scheuren voorkomen wordt. En de verende vloeren van de slaapkamers moeten verstevigd worden van onderaf door hier en daar nieuwe balken te plaatsen. Maar, zo zeiden we, we zien al die klussen wel zitten en willen zeker verder met dit huis.
Ze vertelde ons dat het huis door zeven erfgenamen wordt verkocht, nadat beide ouders overleden zijn. De broers en zussen zijn het eens over de verkoop en willen er graag vanaf, want het huis aanhouden voor vakanties bleek toch niet te bevallen. Ze zijn al gezakt in de prijs, wist ze verder nog te vertellen en haar idee was dat er nu verder niet veel onderhandelingsruimte meer over was. Ze gaf verder aan dat er wel meer belangstelling voor het huis is , maar dat er op dit moment nog niemand een bod had geplaatst.
Ik vergat trouwens gisteren nog te schrijven, dat er tijdens deze tweede bezichtiging door ons ook nog een afspraak voor een rondleiding met een ander stel gepland stond. Ik had even het idee dat dat een sluw gespeeld spelletje van de makelaar was en was er niet blij mee. Of dat ook zo bedoeld was weten we niet, maar tot onze opluchting keerde dit stel al direct weer om naar de auto toen ze zagen dat het huis niet helemaal gelijkvloers is. Dat was een opluchting voor ons.
Frank vroeg  in het gesprek met de makelaar ook nog of de inrichting van het huis bij de koop in zit. Ze had geen idee, maar zou het aan de verkopers vragen voor ons. Wij zouden het wel wat vinden, want het stond er vol met leuke spullen. En we konden ons voorstellen dat het voor de verkopers, die allemaal verspreid over Frankrijk wonen, wel makkelijk is als ze alles, op persoonlijke spullen en herinneringen na, kunnen laten staan.
Vervolgens vroeg de makelaar hoe het ervoor stond met de verkoop van ons huis. Tja, daar vraag je wat. We vertelden haar dat we wel een taxatie uit hadden laten voeren, maar het nog niet daadwerkelijk te koop hadden gezet, omdat we graag eerst iets nieuws wilden vinden.Ze zei dat het normaal zo gaat dat mensen eerst hun huis verkopen en dan pas iets nieuws gaan kopen. Spannend, maar wel logisch en noodzakelijk i.v.m. het financieren van de aankoop.
We kletsten nog wat na over van alles en nog wat en daarna sloot de makelaar het huis af en vertrok. Zij met de opdracht om wat vragen van ons aan de verkopers door te spelen en wij?……….wij moesten nu maar eens écht knopen door gaan hakken!